Psychoterapia nie musi się wydarzać, kiedy świat już ci się wali. To przestrzeń, by przyjrzeć się swojemu życiu. Aktualnej sytuacji. Rozwiązać problemy. Lepiej poznać siebie. Swoje potrzeby. Możliwości. Ograniczenia. Zrozumieć powtarzalne wzorce zachowań, czy też sytuacji. Odkryć swoje kierunki dalszego rozwoju. Potencjały do tej pory dla nas niedostępne.

Wskazaniem do terapii są również trudne momenty w życiu takie jak: żałoba, rozwód, poważny stan zdrowia. Również sytuacje związane z trudnościami w relacjach, bądź życiu zawodowym.

W nurcie Psychologii Zorientowanej na Proces >>> poszukujemy ukrytych znaczeń czy zasobów pod odrzucanymi na poziomie świadomości trudnościami, emocjami, a nawet problemami zdrowotnymi. Za wszystkim tym co negujemy, co nam przeszkadza i próbujemy wyeliminować. Na sesjach, zamiast walczyć z tym odnajdujemy ukryty sens i zasób dla siebie.

Sesje rzadko kiedy – poza pierwszymi – odbywają się na bazie rozmowy. Zadaniem terapeuty jest bowiem poprzez różnorodne narzędzia pomóc klientowi wejść w doświadczenie. A nie zatrzymać się na analizie. Poprzez ruch, czucie, dźwięk doświadczamy żywego kontaktu ze swoimi wypartymi częściami, stanami, czy postaciami wewnętrznymi. Odkrywamy dzięki temu nowe zaskakujące części siebie. Uzyskujemy możliwość zmiany zachowania, czy też wyboru reagowania. Odważamy się na więcej możliwości w życiu. Żyjemy pełniej i w zgodzie ze sobą i swoją drogą.

Często na sesjach pracuję z trudnościami relacyjnymi, krytykiem wewnętrznym, problemami zdrowotnymi, bolesnymi historiami z dzieciństwa, nadużyciami, zahamowaniami w działaniu czy realizacji. Trudnymi emocjami i lękami.